Is de laatste maat goed?

De laatste maat van een stuk is eigenlijk de meest belangrijke maat van dat stuk.
Zorg er dan ook voor dat deze laatste maat echt goed is, dit kun je doen door jezelf de volgende vraag te stellen:
“Is de laatste maat goed en kan ik hem makkelijk spelen zonder haperen en zonder een enkele fout?”

Tijdens de lessen die ik geef gebeurt het zo vaak dat er in de laatste maat een fout gespeeld wordt en als we er dan samen goed naar gaan kijken, blijkt meestal dat het minder moeilijk is als gedacht.
Dit bewijst maar weer dat het analyseren van een stuk (of in dit geval de slotmaat) zo belangrijk is en tot veel betere resultaten kan leiden.

Om de laatste maat foutloos te kunnen spelen is het belangrijk dat je deze maat zo vaak geoefend hebt dat je hem kunt dromen en bij wijze van spreken “achterste voren en onderste boven” kunt spelen.
Zodat je iedere keer als je aan het eind van het stuk komt dit kunt spelen zonder problemen, en het belangrijkste, zonder fouten.

Het is natuurlijk fijn als je het hele stuk foutloos kunt spelen, maar het slot MOET foutloos.

Maar waarom moet de laatste maat foutloos?

Omdat je na de laatste maat stopt met spelen, blijven de laatste klanken altijd bij de luisteraar in het gehoor achter.
En je begrijpt al wanneer dit een fout is, de foute klank achter blijft en dat wil je natuurlijk niet.

Als je ergens midden in het stuk een vergissing maakt, is dat natuurlijk jammer, maar er komen daarna nog een heleboel mooie en goede klanken, waardoor de vergissing verdwijnt.

Als je aan het eind een vergissing maakt komt er niets meer achteraan en dus blijft het hangen, daarom moet het einde goed zijn.

Studeer het einde dus extra vaak en vraag je zelf steeds af:
Is de laatste goed?